تاریخچه مبلمان در مصر به 2000 تا 3000 سال پیش از میلاد باز میگردد .مبلمان در مصر باستان به خانه افراد غنی و ثروتمند بازمیگردد.افراد متمول و همینطور کلخ نشینان را میشود در نقاشی های باستانی مصر ،خصوصا در کتیبه های سنگی و همینطور نقاشی های رنگی دیواره های اهرام مصر دید که در خانه های و قصر هایشان روی مبلما نشسته اند .مبل هایی که احتمالا چوبی بوده و البته به جای بالشت های پارچه ای و نرم از چیز هایی شبیه به بالشت از جنس چوب اسفاده میکرده اند.
اکثر مصریان عادی اثاثیه زیادی نداشتند. قطعاتی که آنها داشتند بسیار ساده بودند و خود قطعات را ساختند. متداول ترین اثاثیه یک چهارپایه سه یا چهار پا بود که با چرم یا پشم پوشیده شده بود. ارزان‌ترین چهارپایه‌ها قاب‌هایی از نی داشتند و صندلی‌هایی مانند مبلمان حصیری امروزی از راش‌های بافته شده داشتند. چهارپایه هایی با سه پایه گشاد و صندلی چوبی شکل معمولاً توسط صنعتگران استفاده می شد. اکثر افراد طبقات پایین برای نگه داشتن وسایل اندک خود سینه و زنبیل داشتند. چوب گران بود، بنابراین صندوقچه ها اغلب از نی ساخته می شدند. میزها، حتی در میان کاتبان ثروتمندتر، رایج نبود – آنها معمولاً روی زمین چمباتمه زده بودند و از یک تخته چوبی برای نوشتن استفاده می کردند. حتی آماده سازی غذا روی زمین انجام می شد. مردم روی حصیر نی، بالش یا روی چهارپایه های کم ارتفاع روی زمین می نشستند.
مصریان باستان برای دوره زمانی خود مبلمان پیچیده ای داشتند. نقاشی های مقبره مصری ها را نشان می دهد که از صندلی، میز، نیمکت، سینه، چهارپایه و تخت استفاده می کنند. در واقع، برخی از قطعات مبلمان مصر باستان که به خوبی حفظ شده اند، از مقبره های ملکه های مصر، فراعنه و دیگر مصریان ثروتمند باستان به دست آمده اند و امروزه در موزه ها قابل مشاهده هستند. بین اثاثیه دهقانان و ثروتمندان تفاوت زیادی وجود داشت و عمدتاً به دلیل تشریفات تدفین ثروتمندان است که قطعات مبلمان مصر باستان حفظ شده و امروزه قابل مشاهده است.
در مقابل اشراف و خانواده سلطنتی مصر باستان مبملنا بسیار بیشتری داشتند و قطعات از کیفیت بسیار بالا تری برخوردار بودند و توسط صنعتگران ساخته میشدند .چهارپایه های چوبی توسط ثروتمندان و همچنین فقرا استفاده میشد ،اما صندلی افراد ثروتمند بسیار زیبا تر بود .چهلرپایه ثروتمندان اغلب دارای پوست حیوانات و نوار های چرمی بافته شده یا مواد گیاهی ساخته شده بودند .برخی از آن ها نقاشی شده بودند و پاها ی حکاکی شده حیوانات را نشان میدادند .مصریان باستان نیز از چهار پایه های تاشو استفاده میکردند ،یکی از خیره کننده ترین نمونه های چهارپایه تاشو، نمونه ای است که در مقبره توتانخ آمون یافت شد. دو دسته از پایه ها به شکل x وجود دارد که تا می شوند. پاها و نشیمنگاه آن از چوب ساخته شده و به تقلید از پوست حیوانات به رنگ سیاه و سفید رنگ آمیزی شده است. پاهای مدفوع به گونه ای رنگ آمیزی شده است که شبیه سر اردک باشد.
صندلی ها :
صندلی ها فقط توسط ثروتمندترین افراد مصر باستان استفاده می شد. هر چه وضعیت فرد بالاتر باشد، صندلی فرد روی آن نشسته بلندتر و شیک تر است. ثروتمندان صندلی هایی داشتند که شبیه صندلی های کنده کاری شده و منبت کاری شده ملکه ها و فرعون ها باشد، اما در مقایسه با این صندلی ها، ماکت های ارزان قیمتی بودند. صندلی‌ها معمولاً از چوب ساخته میشدند و بسیار شبیه صندلی‌های امروزی بودند، با این تفاوت که اغلب آنها بسیار پایین‌تر از سطح زمین بودند. یک صندلی بسیار استادانه از مقبره شاه توت عنخ آمون دارای یک صحنه حک شده در پشت، یک صندلی سطلی، پاهای شیر که به پنجه های شیر ختم می شود و یک منبت طلایی از بال های عقاب است. صندلی های دارای صحنه، منبت، سر، حیوانات، کنده کاری و مواد گرانبها مانند طلا و عاج در میان خانواده های حاکم رایج بود.
میز ها :
میزها کم ارتفاع بودند و معمولاً چهار پایه داشتند، اگرچه برخی سه یا حتی یک پایه داشتند و برای بازی یا غذاخوری استفاده می شدند. اکثر میزها از چوب ساخته شده بودند اما برخی از آنها از سنگ یا فلز ساخته شده بودند. میزهای کوچک برای انجام بازی هایی مانند سنه یا برای نگهداری بشقاب های غذا استفاده می شد. میزهای نذری غالباً از سنگ ساخته می شد و گاهی اوقات به صورت تزئینی تراشیده می شد. با تقدیم سفره ها غذا برای اموات چیده می شد – گاهی این سفره ها در زیارتگاه های خانه بود و گاهی در مقبره ها.
صندوقچه های ذخیره ثروتمندان می تواند بسیار آراسته باشد. آنها از چوب یا عاج ساخته میشدند و با نقاشی‌ها یا منبت‌کاری ها تزئین میشدند. برخی از آنها با روکش پوشانده شده بودند و دارای درب های کشویی بودند، اما اکثر آنها دارای درپوش هایی بودند که به سادگی از بین می رفتند. تعداد بسیار کمی لولا داشتند. برای قفل کردن آنها، ریسمان یا طناب را به دستگیره ای روی درب می بستند که سپس با خاک رس مهر و موم می شد. سینه ای(به معنی همان صدوقچه میباشد )از مقبره شاه توت عنخ آمون نشان می دهد که او سوار بر ارابه ای است و با مواد مختلفی تزئین شده است. صندوقچه ها برای مصارف زیادی استفاده می شدند و در اندازه های مختلف بودند.
تخت ها :
چهارچوب تخت ها : چوبی مستطیل شکل و مایل به پایین و با تخته پا بود. اغلب پاهای تخت را به صورت شیر یا گاو نر حک می کردند. در سر تخت، تکیه گاه سر متشکل از یک قطعه بالایی نیم دایره بود که توسط ستون هایی که به یک پایه چسبانده شده بودند، پشتیبانی می شد. پایه جمجمه روی تکیه گاه سر قرار داشت و شاید در گرمای مصر راحت تر از بالش بود. اغلب از چرم و پارچه برای روکش تخت استفاده می شد. مواد از طریق قسمت باز قاب برای حمایت از تشک ها بافته می شد. تخت برخی از فرعون ها از طلا ساخته شده بود و تخته های پا با تزئینات فراوان. کاناپه ها بسیار شبیه تخت ها بودند با این تفاوت که پایه نداشتند و کوتاه تر بودند.
تاثیر بر مبلمان مدرن:
مبلمان مصری به قدری خوب ساخته شده بود که اکثر مبلمان امروزی به همین شکل طراحی و ساخته می شوند. در حالی که مصریان باستان معمولی مبلمان بسیار کمی با طراحی ساده و کیفیت پایین داشتند، ثروتمندان مبلمانی داشتند که بسیار تزئین شده و با کیفیت عالی بودند. جالب است بدانید که حتی مردم عادی امروزی نیز می توانند از وسایل مجلل ملکه ها و فراعنه مصر باستان لذت ببرند.
در صد سال اخیر که مبلمان در تمام کشور ها طرفدار پیدا کرده است ،مصر با وجود پیشینه طولانی در این زمینه و همینطور البته سبک خاصی که مصریان در ساخت مبلمان دارند نتوانسته است سهم قابل توجهی از بازار صادرات را بگیرد .
با اینکه مصر امروزه سهم چندانی از بازار بین المللی مبلمان ندارد اما دمصری ها نقش بسزایی در پیدایش مبلمان امروزی داشته اند .
توت عنخ آمون جوانترین فرعون مصر را میتوان در نقاشی های آن دوران دید که اطرافش پر از مبلمانی است که با طلا تزیین شده است .
تعداد زیادی از مبل های باستانی هم اکنون در موزه های مختلف در سراسر جهان وجود دارند که بسیاری از آنها از قبر نجیبان مصر بیرون آورده شده اند که به دلیل زندگی راحت پس از مرگ برای آنها در قبر قرار داده شده اند .
امید وارم این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد. ادامه تاریخچه مبلمان رو مقاله های بعدی بخوانید .